عاشق را گویند که دیوانه است
چرا که آنان نمی بینند..هر آنچه را که عاشق می بیند
درخت را برای سایه اش می خواهند
عاشق از درخت آرامش می گیرد
و دنیارا برای آرامش معشوق می خواهد
نفس می کشد در هوای دلبر
خاک می شود در برابر قدوم پاک او
در دل هیچ ندارد وهیچ چیز را ..
نمی توان در دل او جای داد
جز با عشق
عشق خود را به تمام دنیا نمی دهد
مگر او بخواهد
آری دیوانه است
دیوانه ی کوی دلبر
هر بامداد تا طلوع خورشید زندگیش را..
به پای سجاده سبز عشق می نشیند
دیوان دیوانگان را می نویسد
می گویند دیوانه است ودر شهر جای ندارد
در حالیکه شهر او ..وطن او..زادگاه او
دلش است
ای کسانی که می گویید دیوانه است
او عاشق دیوانه است
نه دیوانه
عاشق دیوانه..
دیوانه وار جان می دهد در کوی دلبر
دیوانگی اش سند عاشقی اش است
گر دیوانه ای دیدی
یادی از عاشقی کن که روزی دیوانه اش خواندی
"کارگر"
